Ai Chehra e Zeba e Tu Rashk e Butaan e Aazari
Har chand wasfat mee kunam, dar husn jaan baala tari
Tu az pari chaabuk tari, waaz barg-e-gul naazuk tari
Waaz har che goyam behtari, haqqaa a jaayib dilbari ta
Naqsh mee bandad falak, hargiz nadaada een namak
Hoor-e-na daanam ya malak, farzand-e-Aadam ya pari
Aalam hama yaghmaa-e-tu, khalq hama shayda-e-tu
Aaan nargis-e-shahla-e-tu, aawurda rasm-e-kaafiri
Aafaaq haa gardida am, mehr-e-butaan varzeeda am
Bisyar khoobaan deeda am, lekin tu cheez-e-deegari
Ai raahat o aaraam-e-jaan, ba qadd choon sarv-e-ravaan
Zinsaan maro daaman kashaan, kaaraam-e-jaanam mee pari
Man tu shudam, tu man shudi, man tan shudam, tu jaan shudi
Taa kas na goyad baad az een, man deegaram tu deegari
Khusrau ghareeb ast o gadaa, uftaada dar shehr-e-shumaa
Baashed ke az bahr-e-Khuda, soo-e-ghareeb
ऐ चेहरा ए ज़ेबा ए तू रश्क ए बुतान ए आज़री
हर चंद वस्फ़त मी कुनम दर हुस्न ज़ाँ बाला तरी
तू अज़ परी चाबुक तरी वज़ बर्ग ए गुल नाज़ुक तरी
वज़ हर चे गोयम बेहतरी हक़्क़ा अ जाइब दिलबरीता नक़्श मी बन्दद फ़लक हर्गिज़ नदादा ईं नमक
हूरे न दानम या मलक फ़रज़ंद ए आदम या परी
आलम हमा यग़मा ए तू ख़ल्क़े हमा शैदा ए तू
आँ नर्गिस ए शहला ए तू आवुर्दा रस्म ए काफ़िरी
आफ़ाक़हा गर्दीदा अम मेहर ए बुताँ वर्ज़ीदा अम
बिस्यार ख़ूबाँ दीदा अम लेकिन तु चीज़े दीगरी
ऐ राहत ओ आराम ए जाँ बा क़द्द चूँ सर्व ए रवाँ
ज़ीन्साँ मरौ दामन कशाँ काराम ए जानम मी परी
मन तू शुदम तू मन शुदी मन तन शुदम तू जाँ शुदी
ता कस न गोयद बाद अज़ींं मन दीगरम तू दीगरी
ख़ुसरौ ग़रीबस्त ओ गदा उफ़्तादा दर शहर ए शुमा
बाशद कि अज़ बहर ए ख़ुदा सू ए ग़रीबाँ बंगरी